Dwa Tysiące Dziesiąty

2010 był niesamowitym rokiem i cieszę się, że choć w małej części mogłam go dzielić z Wami. Jestem bardzo wdzięczna za Wasze wsparcie i cieszę się, że coraz więcej osób odwiedza moją stronę. Z niecierpliwością czekam na wszystko, co przyniesie nam 2011. Szczęśliwego Nowego Roku. xoxo

fot. WhiteChocolateMoccha, Adam Bondarowicz, Małgorzata Zimna

   xoxo

Biało-niebieski Flaming

Pożegnałam się wczoraj z Warszawą na najbliższe dwa miesiące. Ostatni dzień spędziłam naprawdę pięknie. Zaczął się śniadaniem z przyjaciółmi a zakończył w restauracji, która absolutnie króluje na mojej liście. Flaming, oprócz jedzenia, które jest tu czystą rozkoszą urzeka mnie ciepłym, prostym wnętrzem i przytulną, ale elegancką atmosferą, która sprzyja każdemu rodzajowi spotkań. Bardzo duży wybór win(obłędny grzaniec!), które uwielbiam i innych znakomitych alkoholi, włoskie specjały, który można kupić do domu jak prawdziwa włoska bresaola, zniewalające ciasto daktylowe i bezsprzecznie najlepsza pizza jaką jadłam. Za każdym razem po przestudiowaniu całego apetycznego menu, moje zamówienie kończy się póki co tak samo - Riva z krewetkami, mango, curry i świeżą kolendrą. Namawiam towarzyszące mi osoby do wybrania innej pozycji z menu i tym sposobem próbuje pozostałych delicji. Jeśli ktoś miałby opory, aby zabrać dzieci - jest to miejsce bardzo baby friendly, z obsługą, która z wrodzoną życzliwością i naturalną uprzejmością wspiera nasz posiłek z maluchem (specjalne podziękowania dla Pani Menager za użyczenie własnego biurka do przewinięcia Viktora). To jedno z tych miejsc, które chętnie zabrałabym ze sobą do Belgradu, ale dla tych, którzy są w Warszawie - obowiązkowo wpisać śniadanie, obiad bądź kolację we Flamingu w grafik! www.flaming-co.com

Świątecznie Naładowane Baterie

Święta absolutnie mnie pochłonęły. Po trzech dniach błogiego lenistwa, wielkiego obżarstwa i ciepłej, rodzinnej atmosfery udało mi się dokopać do komputera przez górę śniegu i prezentów. Był to również o tyle ważny okres, że zbliża się dla mnie czas podjęcia poważnych życiowych decyzji, a myślenie o tym  kiedy jest się lekko oderwanym od rzeczywistości ma zupełnie inny ciężar i jest nieco przyjemniejsze. Obiecuję, że jak już wszystko się wyjaśni, napiszę jak się sprawy mają. Jedynym minusem tego weekendu są dodatkowe kilogramy, nad którymi planuję popracować w Belgradzie (co, znając moją miłość do jedzenia, nie będzie łatwe). Na pewno do tego kilogramowego wyniku przyczynił się w dużej mierze sobotni brunch. Kilometry wykwintnego jedzenia - kawior, ostrygi, owoce morze, kaczka w sosie różanym, a wszystko podane w odświętnym i eleganckim otoczeniu jednego z najładniejszych, moim zdaniem, warszawskich hoteli. Proces trawienia został nieco wsparty przez długi spacer Krakowskim Przedmieściem, które jest cudnie przystrojone tysiącem światełek. Tyle szczęscia. I wcale nie zamierzam tego stanu porzucić - dzisiejsza kolacja u dobrych znajomych i jutrzejsze śniadanie z przyjaciółmi, nowy rok za pasem a tuż po nim kolejne, bo serbskie, święta. Wszystkie radości przychodzą do mnie ostatnio parami.

Piernikowy zawrót głowy

Po szaleńczych przygotowaniach świątecznych postanowiliśmy ostatni wieczór poświęcić na relaks i zabawę. Upiekliśmy pierniczki i zabraliśmy się do rodzinnego malowania. Jest to niesamowicie kreatywne, fajne i przyjemne, ale nie dajcie się zwieść - konkurencja (czyj piernik będzie najładniejszy) jest ogromna! Uwielbiam malowanie pierniczków, jest w tym element filmowej wersji świąt, te wszystkie kolory lukrów (w tym roku odkryliśmy lukrowe pisaki, które bardzo ułatwiają kreślenie precyzyjnych wzorków), zapach ciastek w całym domu. Dla tych, którzy jeszcze nie przygotowali pierników a mają jutro czas i chęć - oto przepis:

300g mąki, pół szklanki miodu, jajko, 100g cukru, łyżka masła, pół łyżeczki sody, łyżeczka przyprawy korzennej. W rondelku zagotować miód. Przesiać mąkę na stolnicę, zrobić dołek, wziąć miód i mieszać nożem. Następnie dodać cukier, przyprawę, sodę, masło i jajko; zagnieść ciasto. Wygniatać energicznie i długo, bo nie urosną. Dobrze wyrobione ciasto rozwałkować; wycinać ciasteczka i układać na natłuszczonej blasze. Wstawić do nagrzanego piekarnika. Piec 15-20 minut. Po wyjęciu odczekać chwilkę, aż lekko wystygną i możemy zabierać się do malowania.