WhiteChocolateMoccha: Route 66 - cz.VII (Santa Fe

To był jeden z najkrótszych etapów naszej podrózy. Troszkę ponad 300 km dzieli Santa Fe od Gallup dokąd zmierzaliśmy. Byliśmy w samym sercu Nowego Meksyku, ziemii indian. Wyjechaliśmy w kierunku Albuquerque z zamiarem zatrzymania się w największym, ok. pólmilionowym mieście tego stanu, jednak niedaleko od miasta nasza uwagę zwróciły duże postery reklamujące kolejkę linową na Sandia Park. Z daleka Albuquerque specjalnie nas nie zachwyciło, więc zdecydowaliśmy się na ta Sandie (w jezyku hiszpańskim sandia to arbuz). W myślach zaświeciła idea, że być może na górze będzie jakiś gigantyczny arbuz, z racji ze w Stanach wszystko jest naj… . Rzeczywiście jest, a przynajmniej była do zeszlego roku, 6 kilometrowa kolejka linowa, wsparta tylko na 2 filarach. Jeden z odcinków o dlugosci 2350 m. między przęsłami jest 3-cim najdłuższym tego rodzaju na świecie. 2 wagoniki startują jednocześnie z każdego końca, a podróż trwa 15 minut. Wagonik wjeżdżający pod górę, pokonuje z prędkością 19 km/godz. odleglość 1160 m. i dociera na wysokość 3160 m.n.p.m. W każdym z wagoników mieści się 50 pasażerów. I w jakim celu się tam jedzie? Przede wszystkim fantastyczne stoki narciarskie, wyciągi, instruktorzy i wszystko co z tym sportem sie wiąże. Wszystko to, w momencie gdy znika śnieg, zamienia się w ścieżki rowerowe, szlaki wędrowne i ścieżki zdrowia. No i oczywiscie nie sposób nie wspomnieć o jedenej z najwiekszych atrakcji – tarasu widokowego. Niesamowity widok roztacząjacy się dookoła pozwala ogarnąć powierzchnię 30000 km². To tak, jakbyśmy mogli na raz zobaczyć całe województwo wielkopolskie – bagatela. Całe szczescie, że skusiliśmy się na zboczenie z drogi.

widok rozciąga się na dziesiątki kilometrów

w dole stacja wyjazdowa

widok na Albuquerque

wyciąg na jednej z tras zjazdowych

kabina zabiera 50 osób

Albuquerque słynie przede wszystkim z największego na świecie corocznego Zlotu Miłośników Balonów Powietrznych. Ponieważ odbywa się on w pazdzierniku, nie pozostalo nam nic innego jak wrócić na nasz szlak.

dzielnice rezydencyjne w Albuquerque

Po drodze zatrzymaliśmy się kilka razy na zdjęcia w miejscach, które nas zaciekawily, aż dojechaliśmy do kuriozalnego miejsca – zlewiska kontynentu amerykańskiego (ameryka północna i południowa). Co to oznacza? Że od Alaski, wzdłuż Gór Skalistych, poprzez Kanadę, USA, korydliera meksykanską rozciagajaca sie na zachodnim wybrzerzu z północy na południe, poprzez Amerykę Centralną wzdłuż Andów, aż po Ziemię Ognistą, góry dzielą wszystkie dorzecza. Wody spływaja albo do Atlantyku albo do Pacyfiku. Wszystkie wody z wschodnich zboczy gór spływają do Oceanu Atlantyckiego, a z zachodnich do Oceanu Spokojnego. Ciekawostka geograficzno-geologiczna. W takim miejscu oczywiście nie mogło zabraknąć sklepu z pamiątkami, w tym przypadku prowadzonego przez indian ze szczepu Navajo.

typowe ranczo w Nowym Meksyku z charakterystyczną wieżą ze zbiornikiem na wodę

stara stacja benzynowa z oznakowaniem drogi 66

ten wygląda jak samochod mafii po małej sprzeczce (u nas by go obrobili nie do poznania)

w tym miejscu znajduje sie kontynetalny podział zlewisk

po jednym zboczu woda spływa do Antlantyku, po drugim do Pacyfiku

kiedyś indianie handlowali skórami, dzisiaj czym się da

Inna ciekawostką, która zaczynała się pojawiać coraz częściej, były pociągi, ale nie takie, które znamy na co dzień. Niesamowicie długie konwoje ciągnięte w wielu przypadkach przez 7-em lokomotyw i popychane przez jeszcze 4-ry. Te olbrzymy dochodzące do 2,5 km długości warte są obejrzenia. Kłopot w tym, że jak się już trafi na zamknięty szlaban na przejeździe, a tych jest sporo, nawet w miastach, można zjeść obiad, wypić kawę, zapalić papierosa i zjeść ciastko na deser bez większego pośpiechu. Oczywiście w miastach pociągi jadą w tempie ślimaka na wakacjach, tak więc zobaczyć ostatni wagon to coś, co naprawdę poprawia humor. Chyba, że mamy pechowy dzień, np. 13-ty i z przeciwnej strony nadjeżdża podobny konwój. Wtedy już chyba potrzebne jest Valium. Trzeba przyznać, że po drodze widzi się dużo takich “węży”.

aż 7 lokomotyw jak ta, ciągnie największe składy

pociągi są baaaaardzo dłuuuuugie

Już bez zatrzymywania, oprócz jednego obowiązkowego z racji wypadku drogowego (w zwiazku z którym zatrzymano całkowicie ruch - karetka, strażacy, helikopter, etc.), dotarliśmy do Gallup.

jak wszystko w Stanach, na maxa - wszystkie możliwe służby ratunkowe do wypadku z jednym samochodem osobowym

Zwane czasami światową stolicą indian miasto, było wielokrotnie używane w latach 40-tych aż do lat 70-tych przez hollywodzkich reżyserów do kręcenia filmów. W słynnym El Rancho Hotel& Motel zatrzymywały się największe gwiazdy celuloidu takie jak John Wayne, Ronald Reagan, Humphrey Bogart, Spencer Tracy, Katherine Hepburn, Kirk Douglas, Doris Day, Gregory Peck czy Burt Lancaster.

hotel El rancho - światowej sławy gwiazdy zatrzymywały się tuttaj

Miasto jest typowym dla tej części Stanów. Główna ulica, która zarazem jest drogą miedzystanową i wzdłuż której po obydwu stronach stoją sklepy, motele, hotele, restauracje, banki i firmy wszelkiego rodzaju. Kalejdoskop kolorów, reklam, ogłoszeń, neony wszelkiej maści i…indianie, mnóstwo indian. Navajos, Hopi, Zuni i inne szczepy stanowią ponad ⅓ mieszkańców miasta.

Gallup - główna ulica a zarazem droga międzystanowa

Pamiętacie z poprzednich postów niekończące się proste i cieżarówki? Tu jest ich jescze wiecej. Mieliśmy jeszcze wystarczajaco czasu na odwiedzenie stanowego parku Red Rock, oddalonego o kilka kilometrów od miasta. Park bogaty jest w piękne formacje skalne czerwonego koloru. Wdrapać się na nie okazało się być prawdziwą torturą ze względu na strome ściany skał (ja chciałem być mądrzejszy i poszedłem na skróty poprzez piaskową wydmę, która wznosiła się pod kątem ok. 35º – cud ze dotarłem, ale płuca wyły jak miechy kowalskie, a nogi trzęsły się jak galareta. Nie zawsze skróty się opłacają! Dzień skończył się oczekiwaniem na piękny zachód słońca, a który wcale nie był w rezultacie niczym specjalnym. Siódmy etap naszej podróży mieliśmy za nami. Nastepny, Gallup – Flagstaff zapowiadał się niezwykle ciekawie, wjeżdzaliśmy do Arizony.